Hz. Adem Kimdir? Hz. Adem'in Hayatı Ve Kıssası… Hz. Adem'in Yaratılışı Ve Özellikleri

Çok eski zamanlarda dünyada hiç kimse yaşamiyordu. İnsanlar yoktu; ağaçlar, denizler

dağlar, nehirler, hayvanlar yoktu. Yüce Allah (c.c.) yeryüzünde hayat olmasını istedi. Bunu

yapmak O'nun için çok kolaydı, çünkü O'nun sonsuz gücü ve kudreti bulunmaktadır. Böylece

önce dünyayı canliların yaşayabileceği hâle getirdi.

Allah (C.C.), ne yarattiysa onun yapisina değişmeyen kanunlar koymuştur. Yaradiliş kanun-

lar dediğimiz bu kanunlar her insanda yürürlüktedir. Hatta yaratılan sinekte bile ona has yaradiliş kanunları vardır. Yaradılan gökyüzünde de, yer yüzünde de; Ayda, güneşte, gözlerimizde

hücrelerde de. Onun için sinek her zaman sinektir, insan yaratıldıği andan itibaren insandır.

Sesler, renkler, diller, aklinıza gelen her şey ilk yaratıldiğı gibi kendine has kanunlarla yaratılmişlardir ve bunlarda asla bir değişiklik bulunmamaktadır. Bu konuda Yüce Allah (c.c.) şõyle

buyurmaktadır. "Hak'ka yönelen bir kimse olarak yüzünü Haniflik dinine çevir, Allah'in in-

sanları yarattığı fıtrata. Allah'in yaratmasıinda hiçbir değiştirme yoktur. işte bu dosdoğru

dindir. Fakat insanların çoğu bilmezler."20

Once yeryüzů yaratılmıştır. Yeryüzünün iklim şartlari, suyu, havası, ağaçlari, çiçekleri, kuşlari, bulutlari, yağmurları, gecesi, gündüzü sonra bu şartlara uyum sağlayabilecek insanı yaratmiştir.

Günümüzde teknolojinin gün geçtikçe ilerlediği şu zamanda en önemli kaynak bilgidir. Bu

değişmeler sayesinde bilgilerimizde daima yenilenmektedir. Bu sayede bilgiler daima değişir

ve gelişir. İnsanlar bu sayede hep bir çalişma içindedir.

Toplumda en değer verilen şey bilgidir. Bilgi, insanlık için en yararlı olan iyiliğe götüren bir

yardımci veridir. Bu bilgiler insanlarla paylaştıkça artar ve herkes birbirinden yeni bilgiler öğrenebilir. Her daim önemli olur. Ancak bunun için bu alinan bilgilerin doğruluğu esastır.

Kur'an-t Kerim tarafından ortaya konan bu görüşe göre, ilk insan Hz. Adem (a.s.)'dir ve o bir

peygamberdir. Hz. Adem (a.s.), peygamber olmasından dolayı ona vahiy gelmiştir ve kendisi-

ne kitap indirilmiştir. Bu kitapta insanlar için zaruri ve gerekli olan bilgiler bulunmaktadır.

Allah (c.c.), Hz. Adem'i (a.s.) toprak ve sudan yarattı. Daha sonra ruhundan üfleyerek ona

can verdi.

Bu konu Kur'an-i Kerim'de: "Hani Rabb'in meleklere, "Ben kuru bir çamurdan, şekillendirilmiş balçıktan bir insan yaratacağım. Onu düzenleyip içine ruhumdan üflediğim zaman...21/şeklinde anlatılmaktadır.

Daha sonra: "Allah, Ādem'e bütün varlıkların isimlerini öğretti. Sonra onları meleklere göstererek, 'Eğer doğru söyleyenler iseniz, haydi bana bunların isimlerini bildirin

dedi. Melekler, 'Seni bütün eksikliklerden uzak tutariz. Senin bize öğrettiklerinden başka

bizim hiçbir bilgimiz yoktur. Şüphesiz her şeyi hakkıyla bilen, her şeyi hikmetle yapan

sensin.' dediler. "22

19. "Aleyhisselam" şeklinde okunur. "Allah'in selami onun üzerine olsun." anlamina gelir.

Allah (C.C.) şõyle dedi: "Ey Adem! Onlara bunların isimlerini söyle." Hz. Ādem (a.s.)

meleklere onların isimlerini bildirince Allah (c.c.), "Size, göklerin ve yerin gaybinı şüphesiz

ki ben bilirim, yine açığa vurduklarınizı da, gizli tuttuklarinızi da ben bilirim demedim

mi?" dedi. "23

Yüce Allah (c.c.), kâinatın tek sahibidir.

Allah (c.c.), bu olaydan sonra meleklere, üstün özeliklere sahip olan insana saygi gostermelerini emretti.

Bütün melekler Allah'in (c.c.) bu isteğini hemen yerine getirdiler. Ancak kendisi bir melek

olmamasina rağmen" meleklerle beraber yaşayan şeytan (iblis), Allah'in (c.c.) emrine karşı. Hz. Adem 'in (a.s.) topraktan kendisinin ise atesten yaratildiğinı ifade ederek daha üstün

olduğunu söyledi. Böylece kibirlendi ve yanliş bir akil yürüterek Rabb'ine (c.c.) karşı geldi.

Allah (C.C.); "... "Hani biz meleklere (ve cinlere): Adem'e secde edin, demiştik. Iblis

hariç hepsi secde ettiler. O yüz çevirdi ve büyüklük tasladı, böylece kâfirlerden oldu.

"Allah buyurdu: ben sana emretmişken seni secde etmekten alıkoyan nedir? (lblis): ben

ondan daha üstünüm. Çünkü beni ateşten yarattın, onu çamurdan yarattin, dedi. 26

Şeytan, emre uymamış, nefsine boyun eğmiş ve sahip olduğu makami kaybetmişti. Seytan

nimet ve rahmetten sonsuza kadar mahrum edilmişti. Şeytan şaşırmıştı, Adem'den (a.s.) ustun

olduğunu iddia ederken her şeyini kaybetmişti. Meleklerin arasındaki konumunu, içerisinde

yaşadigi nimetleri, Allah'in (C.C.) sevgisini, her şeyini kaybetmişti. Hayatinı kaybetme endişesi

sardi kendisini ve yalvardı.

Allah tan (c.c.) söyle bir istekte bulundu: "Ya Rabbi! O hâlde insanların diriltilecekleri

güne kadar bana zaman ver." dedi. "(Allah da) belirli bir güne kadar sana müsaade edildi.27 buyurdu."

Seytan her şeye rağmen az da olsa isteğini elde etmişti. Ne yapacak, nasil yaşayacakt? Kendini Allah'a (c.c.) affettirmek için elinden geleni mi yapacakti ? Yoksa Allah'in (c.c.) rahmetinden uzaklaştırimasının sebebi olarak gördüğü Hz. Adem'den intikam mi alacakti? Seytan insanları kötülüklere yönlendirmeyi tercih etti. Onlara iyilikleri kötü, kötülükleri güzel gösterecegini, insanları günahlara düşüreceğini söyledi.28 şeytan kendisine yoldaş arayacaktı. Kendi düştüğüb uçuruma başkalarını da düşürecekt Ama Allah (c.c.) ona şöyle seslendi: "Benim gösterdiğim yolda yürüyen ihlaslı kullarım üzerinde hiçbir zorlayıcı gücün, egemenliğin olmayacaktır..."29

Hz. Adem (a.s.), cennette tek başına yaşıyordu. Allah (C.C.) eş olarak Hz. Havwayı (r.a)

yarattı.

Allah (c.c.), Hz. Adem'e (a.s.) Söyle seslendi: "...Ey Adem! Eşinle birlikte cennete yerleşin. Oradaki nimetlerden istediğiniz şekilde bol bol yiyin. Sadece şu ağaca yaklaşmayın, Böyle yaparsaniz zalimlerden olursunuz.;30

Allan (c.c.), Hz. Adem'e (a.s.) bazı öğütlerde bulunarak: "Ey Adem! Şüphesiz bu (lblis)

sen ve eşin için bir düşmandır. Sakın sizi cennetten çikarmasın; sonra mutsuz olursun.

Şuphesiz senin için orada aç kalmak, çıplak kalmak yoktur. Orada ne susuzluk çekersin ne de güneş altında kalırsın."31 dedi.

Fakat şeytan, Hz. Adem (a.s.) ve Hz. Havva'ya (r.a.) yaklaşip firsatını bulunca şoyle vesvese verdi: "... ve dedi ki: "Rabb'iniz size bu ağacı ancak, melek olmayasiniz, ya da (cennette) ebedi kalacaklardan olmayasıniz diye yasakladı.32"

Hz. Adem (a.s.) ve Hz. Havwa (r.a.) önce şeytana inanmasalar da içlerine bir kurt düşmüştü.

Söyledikleri gerçek olabilir miydi acaba? Eğer doğruysa cennette ebedi şekilde yaşamak ne

kadar da güzel olurdu diye düşünüp Allah'in (c.c.) yasakladiğı meyveden yediler

Hz. Adem (a.s.) ve Hz. Hawa (ra.) hatalarıindan dolayı cennetten çikarildilar ve yeryüzüne

göndeidiler. Bu konu Kur'an- Kerim de: "Derken, şeytan ayaklarını oradan kaydırdı. Onla içinde bulundukları konumdan çikard. Bunun üzerine biz de, 'Birbirinize düşman

olarak inin. Sizin için yeryüzünde belli bir süre barınak ve yararlanma vardır dedik.33"

seklinde anlatilmaktadir.

Hz. Adem (a.s.), hatasını anlamış ve Rabbine (c.c.) yönelmişti. Bu, Kuran- Kerimide

"Derken, Ādem (vahy yoluyla) Rabb'inden birtakım kelimeler aldı, (onlarla amel edip

Rabb'ine yalvardı. O da) bunun üzerine tövbesini kabul etti. Şüphesiz O, tövbeleri çok

kabul edendir, çok bağışlayandır."34 şeklinde anlatilmaktadir.

Çocuklar Kabil ve Habil

Hz. Adem (a.s.) ile eşi bu emirden sonra yeryüzünde yaşamaya başladılar. Mutlu bir aile

hayatlan devam ederken Allah'a (c.c.) kendilerine çocuk vermesi için şöyle yalvardılar:

Eğer bize salih bir çocuk verirsen yemin ederiz ki şükreden kimselerden olacağız.."

Allah (c.c.) dualarını kabul etti, çocukları oldu. Çocuklarından birine Kabil birine de Habil

adinı verdiler. Allah (c.c.), ikisine birçok kiz ve erkek çocuk lütfetti.

Yeryüzünde insanlar çoğaldı. İlk insan olan Hz. Adem (a.s.), ilk peygamber de oldu. Hz.

Adem (a.s.) gittikçe çoğalan neslini Allah'tan (c.c.) öğrendiği emirlerle eğitmeye, yönetmeye

çalişiyordu. Hayat devam ediyordu ama bir yerlerde şeytan, iki erkek kardeş arasina kin ve

düşmanlik tohumlarını ekiyor, yeryüzünde ilk kanın dökülmesine zemin hazırlyordu.

Büyük olan Kabil sert mizaçliydi, daha çok toprak işleriyle meşgul oluyordu. Habil ise daha

yumuşak huyluydu ve hayvancılık ilgileniyordu.

Bir gün Hz. Ádem (a.s.) her ikisinden de Allah (c.c.) için bir kurban bağişlamalarıinı istedi.

Bu Kabilin hoşuna gitmemişti. Uzun zahmetler sonucu elde ettiği mallarının birazını bağişlamak istememişti. Habil ise buna çok sevindi, hemen bir hayvanını kurban olarak seçti. Allah'a

(c.c.) olan şükrünü bu şekilde yerine getirebilecekti. İkisi de Allah (c.c.) için kurban sundular.

Bir müddet sonra gidip bakınca kardeşlerden birinin sunduklarının kabul olmadiğını, diğerinin

Sunduğunun ise kabul edildiğini gördüler. Sunduğu kurban kabul edilmeyen kardeş bu duruma

çok ofkelendi ve kardeşine karşı büyük bir kin besledi. Şeytan bu firsatı kaçırmadı. Yaklaştı ve

ona kardeşini óldürmesini, ondan kurtulmasinı kulağına fisildadı.

Kuran-i Kerim bu olayı şöyle anlatır:

"(Ey Muhammed !) Onlara Ädem'in iki oğlunun haberini gerçek olarak oku. Hani ikisi

de birer kurban sunmuşlardı da, birinden kabul edilmiş, ötekinden kabul edilmemişti.

Kurbanı kabul edilmeyen, "Andolsun seni mutlaka öldüreceğim." demişti. Öteki, "Allah

Ancak kendisine karşı gelmekten sakınanlardan kabul eder." demişti.

"Andolsun! sen beni öldürmek için elini bana uzatsan da ben seni öldürmek için sana

elimi uzatacak değilim. Çünkü ben âlemlerin Rabbi olan Allahtan korkarım."36

Kabil, kardeşini öldürdü. Kardeşini kanlar içinde görünce yaptigi işten büyük pişmanlik dos

du. Kardeşinin Olüsünů ne yapacağinı bilemedi.

Allah (c.c.), kardeşinin ölüsünû nasıl gömeceğini göstermek uzere ona yeri eşeleyen bir karga gönderdi.

Kabil, hayvanın ölü bir kargayı toprağa gömdüğünú görünce

.Bana yazıklar olsun! Ben şu karga kadar olup kardeşimin cesedini gömemeyecek

kadar áciz miyim?..." dedi (Mâide suresi, 31. ayet).

Kabil yeryüzünde cinayet işleyen ilk kişi oldu. Şeytan, Adem in (a.s.) evlatlarıyla mücadelesine başlamış, gönüllere ektiği çekememezlik tohumlarının ilk meyvesini almıştı. Hz. Adem

(a.s) ve Hz. Havva (r.a.); oğullarindan birinin ölümüne, diğerinin kardeş katili olmasına üzüllyorlardi elbette.

İlk insan, ilk peygamber, ilk baba, ilk eş olan Hz. Adem (a.s.) uzun yıllar yaşadı. Yeryüzünde

doğrulanin hakim olması için çaliştı. Bu konuda en büyük destekçisi eşi Hz. Havva (r.a.) oldu.

Ancak her insan gibi o da ömrü bittiğinde öldü.

20. Rüm suresi, 30. ayet.

21. Hicr suresi, 28-29. ayetler.

22. Bakara suresi, 31-32. ayetler.

23. Bakara suresi, 33. ayet.

24. Kehf suresi, 50. ayet.

25. Bakara suresi, 34. ayet.

26. A'râf suresi, 12. ayet.

27. Hicr suresi, 36-38. ayetler.

28. A'raf suresi, 17. ayet.

29. Isrâ suresi, 65. ayet.

30. Bakara suresi, 35. ayet.

31. Taha suresi, 117-119. ayetler.

32. Araf suresi 20. ayet.

33. Bakara suresi, 36. ayet.

34. Bakara suresi, 37. ayet.

35. A'râf suresi, 189. ayet.

36. Mâide suresi, 27-28. ayetler

İyi okumalar dileriz Dahası Takip kal...