1.Dervişlik Derki Bana
Dervşlik derki bana,
Sen derviş olamazsın.
Gel ne diyeyim sana,
Sen derviş olamazsın.
Derviş bağrı taş gerek,
Gözü dolu yaş gerek.
Koyundan yavaş gerek,
Sen derviş olamazsın.
Döğene elsiz gerek ,
Söğene dilsiz gerek.
Derviş gönülsüz gerek,
Sen derviş olamazsın.
Dilin ile şakırsın,
Çok maniler dokursun.
Vara,yoğa kakırsın,
Sen derviş olamazsın.
Kakımak varmışsa ger,
Muhammed de kakırdı.
Bu kakımak sende var,
Sen derviş olamazsın........
2.Ey Padişahı Lem Yezel
Ey padişahı lem yezel,
Ey kadir-i hayyu ezel.
Ey lütfü çok,kahrı güzel,
Lütfun da hoş,kahrında hoş.
Ağlatırsın zarı zarı,
Göstermezsin hiç didarı.
Layık görür isen narı,
Narın da hoş,nurun da hoş.
Hoştur bana senden gelen,
Yonca gül,yahut diken.
Ya hıl'atü,yahut kefen,
Lütfun da hoş,kahrın da hoş.........
3.Geldik İdi Dünyaya
Geldik idi dünyaya,
Bizde zaman içinde.
Ömrümde gelip geçti,
Güman yaman içinde.
Ermedim,usanmadım,
Öleceğim sanmadım.
Gözlerim görmez oldu,
Kaldı duman içinde.
Var ey ahi sinleri,
Göre şu ölenleri.
Ciğeri büryan olmuş,
Yatar gör kan içinde.
4.Ab-ı Hayatın
Çeşmesi
Ab-ı hayatın çeşmesi,
Aşıkların visalidir
Sohbeti aşk ile eder,
Susamışları yakmaya.
Aşkmı derim ben ona,
Tanrının uçmağın seve.
Uçmak hodbir tuzaktır,
Eblehler canın tutmağa.
Aşık olan miskin olur,
Hak yoluna teslim olur.
Her ne dersen boyun tutar,
Çare yok gönül yıkmaya
Yunus Emre
5.HER KİME Kİ DERVİŞLİK BAĞIŞLANA
Her kime ki dervişlik bağışlana,
Kalpı gide pak ola gümüşlene.
Nefesinden misk ile anber tüte,
Budağından il-ü şar yemişlene.
Yaprağı dertli içün derman ola,
Gölgesinde çok hayirlar işlene.
Âşıkın gözyaşı hem göl ola,
Ayağından saz bitip kamışlana.
Cümle şâir dost bahçesi bülbülü,
Yunus Emre arada dürraçlana.
Yunus Emre
6.Aşkın Oduna Yanayım
Şöyle hayran eyle beni,
Aşkın oduna yanayım.
Her nereye bakar isem,
Gördüğüm seni sanayım.
Hem beni okur Sübhân'ım,
Eşiğine dün gün yönüm.
Anda çıkar benim günüm,
Ya ben nice eğleneyim.
Yedi tamu dedikleri,
Katlanmaya bir âhıma.
Sekiz uçmak aldamaya,
Bunda neye eğleneyim?
Yüz bin hûri gelir ise,
Aldamaya bu canımı.
Aşkın gönlüm yağmaladı,
Senden nice usanayım.
Senin aşkın duydu canım,
Terkini urdum cihanın.
Hergiz bilinmez mekanın,
Seni nerde arayayım?
Her dem söylenir haberin,
Hergiz bulunmaz eserin.
Götür yüzünden perdeyi,
Didârına göyüneyim.
Kaynar denizleyin canım,
Oynar gemileyin tenim.
İki deniz arasında,
Gark oluban uşanayım.
Yedi deniz geçer isem,
Yetmiş ırmak içer isem.
Susuzluğum kanmaz benim,
Dost şerbetiyle kanayım.
Sekiz uçmak arzularsa,
Yetmiş bin huri gelirse,
Aldamaya bu canımı,
Burda nice aldanayım.
İlm-i hikmet okuyanlar,
Aşktan ferâgattır bunlar.
Mansûr oldum asın beni,
Ko dillerde söyleneyim.
Yunus Emre'nin bu sözü,
Cana doldu âvâzesi.
Kördür münkirlerin gözü,
Ben nicesi göstereyim…
Yunus Emre
7.Aşkın Oduna Yanayım
Şöyle hayran eyle beni,
Aşkın oduna yanayım.
Her nereye bakar isem,
Gördüğüm seni sanayım.
Hem beni okur Sübhân'ım,
Eşiğine dün gün yönüm.
Anda çıkar benim günüm,
Ya ben nice eğleneyim.
Yedi tamu dedikleri,
Katlanmaya bir âhıma.
Sekiz uçmak aldamaya,
Bunda neye eğleneyim?
Yüz bin hûri gelir ise,
Aldamaya bu canımı.
Aşkın gönlüm yağmaladı,
Senden nice usanayım.
Senin aşkın duydu canım,
Terkini urdum cihanın.
Hergiz bilinmez mekanın,
Seni nerde arayayım?
Her dem söylenir haberin,
Hergiz bulunmaz eserin.
Götür yüzünden perdeyi,
Didârına göyüneyim.
Kaynar denizleyin canım,
Oynar gemileyin tenim.
İki deniz arasında,
Gark oluban uşanayım.
Yedi deniz geçer isem,
Yetmiş ırmak içer isem.
Susuzluğum kanmaz benim,
Dost şerbetiyle kanayım.
Sekiz uçmak arzularsa,
Yetmiş bin huri gelirse,
Aldamaya bu canımı,
Burda nice aldanayım.
İlm-i hikmet okuyanlar,
Aşktan ferâgattır bunlar.
Mansûr oldum asın beni,
Ko dillerde söyleneyim.
Yunus Emre'nin bu sözü,
Cana doldu âvâzesi.
Kördür münkirlerin gözü,
Ben nicesi göstereyim…
Yunus Emre
8.Dilsizler haberini kulaksız dinleyesi
Dilsiz kulaksız sözün can gerek anlayası
Dinlemeden anladık anlamadan eyledik
Gerçek erin bu yolda yokluktur sermayesi
Biz sevdik aşık olduk sevildik maşuk olduk
Her dem yeni dirlikte sizden kim usanası
Yetmiş iki dilcedi araya sınır düştü
Ol bakışı biz baktık yermedik am-u hası
Miskin yunus ol veli yerde gökte dopdolu
Her taş altında gizli bin imran oğlu musi.
Yunus Emre
9.Ağla gözüm ağla, gülmezem ayruk
Gönül dosta gider, gelmezem ayruk
Ne gam bunda bana, bin gez ölürsem
Anda ölüm olmaz, ölmezem ayruk
Yansın canım, yansın aşkın oduna
Aksın kanlı yaşım aksın, silmezem ayruk
Göyündüm aşk ile, ta kül olunca
Boyandım rengine, solmazam ayruk
Beni irşat eden mürşid-i kamil
Yeter, bir el almazam ayruk
Varlığım yokluğa denişmişem ben,
Bugün, cana, başa kalmazam ayruk
Fenadan bekaya göç eyler olduk
Yüneldim şol yola, dönmezem ayruk
Muhabbet bahrinin gavvası oldum,
Gerekmez, Ceyhuna dalmazam ayruk
Dilerim fazlından ayırmayasın
Hocam, senden özge sevmezem ayruk
Söyler aşık dilinden bunları Yunus
Eğer aşık isem, ölmezem ayruk
Yunus Emre
10.Şöyle Garip Bencileyin
Acep şu yerde var m'ola
Şöyle garip bencileyin
Bağrı başlı gözü yaşlı
Şöyle garip bencileyin
Gezdim Urum ile Şamı
Yukarı illeri kamu
Çok istedim bulamadım
Şöyle garip bencileyin
Kimseler garip olmasın
Hasret oduna yanmasın
Hocam kimseler duymasın
Şöyle garip bencileyin
Söyler dilim ağlar gözüm
Gariplere göynür özüm
Meğer ki gökte yıldızım
Şöyle garip bencileyin
Nice bu dert ile yanam
Ecel ere bir gün ölem
Meğer ki sinimde bulam
Şöyle garip bencileyin
Bir garip ölmüş diyeler
Üç günden sonra duyalar
Soğuk su ile yuyalar
Şöyle garip bencileyin
Hey Emre'm Yunus biçâre
Bulunmaz derdine çare
Var imdi gez şardan şare
Şöyle garip bencileyin
Yunus Emre
11.Ben dervişim diyene, bir ün edesim gelir
Seğirdüben sesine, varıp yetesim gelir
Sırat kıldan incedir, kılıçtan keskincedir
Varıp anın üstüne, evler yapasım gelir
Altında gayya vardır, içi nar ile pürdür
Varuben ol gölgede, biraz yatasım gelir
Oda gölgedir deyu, ta'n eylemen hocalar
Hatırınız hoş olsun, biraz yanasım gelir
Ben günahımca yanam, rahmet suyunda yunam
İki kanat takınam, biraz uçasım gelir
Andan Cennete varam, Cennette huriler görem
Huri gılmanı, bir bir koşasım gelir
Derviş Yunus bu sözü, eğri büğrü söyleme
Seni sigaya çeken bir Molla kasım gelir
Yunus Emre
12.Yine Geldi Aşk Elçisi Yine Doldu Meydanımız
Yine geldi aşk elçisi yine doldu meydanımız
Yine teferrüc-gah sağlı sollu dört yanımız
Yine mahfiller düzüldü yine badyalar kuruldu
Yine kadehler sunuldu esrik oldu bu canımız
Ev içi aşk ile doldu ulu kişi aşık oldu
Canlarımız hayran oldu aşk tahtına binenimiz
Bir nicemiz Leyli oldu bir nicemiz Mecnun oldu
Bir nicemiz Ferhad oldu aşktan haber duyanımız
Meydanımız meydan oldu canlarımız hayran oldu
Her dem arş seyran-gah oldu hazret oldu revanımız
Düşmüş idik ol kaldırdı birliğin bize bildirdi
İçimize aşk doldurdu dürüst oldu imanımız
Sorar isen aşk nerdedir nerde istersen ordadır
Hem gönülde hem candadır hiç kalmadı günahımız
Yunus aşkın vasfın söyler gerçeklere haber eyler
Mahrumların canı göyner aşker'oldu pinhanımız
Yunus Emre
13.Aşkın Aldı Benden Beni
Aşkın aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dün ü günü
Bana seni gerek seni
Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni gerek seni
Aşkın aşıklar oldurur
Aşk denizine daldırır
Tecelli ile doldurur
Bana seni gerek seni
Aşkın şarabından içem
Mecnun olup dağa düşem
Sensin dünü gün endişem
Bana seni gerek seni
Sufilere sohbet gerek
Ahilere ahret gerek
Mecnunlara Leyla gerek
Bana seni gerek seni
Eğer beni öldüreler
Külüm göğe savuralar
Toprağım anda çağıra
Bana seni gerek seni
Cennet cennet dedikleri
Birkaç köşkle birkaç huri
İsteyene Ver anları
Bana seni gerek seni
Yunus'dürür benim adım
Gün geçtikçe artar odum
İki cihanda maksudum
Bana seni gerek seni
Yunus Emre
14.Çağırayım Mevlam Seni
Dağlar ile taşlar ile
Çağırayım Mevlam seni
Seherlerde kuşlar ile
Çağırayım Mevlam seni
Su dibinde mahi ile
Sahralarda ahü ile
Abdal olup Ya Hu ile
Çağırayım Mevlam seni
Gökyüzünde İsa ile
Tur dağında Musa ile
Elimdeki asa ile
Çağırayım Mevlam seni
Derdi öküş Eyyüb ile
Gözü yaşlı Yakub ile
Ol Muhammed mahbub ile
Çağırayım Mevlam seni
Bilmişim dünya halini
Terk ettim kıyl ü kalini
Baş açık ayak yalını
Çağırayım Mevlam seni
Yunus okur diller ile
Ol kumru bülbüller ile
Hakkı seven kullar ile
Çağırayım Mevlam seni
Yunus Emre
15.Aşk
İşidin ey yârenler
Kıymetli nesnedir aşk
Değmelere bitinmez
Hürmetli nesnedir aşk
Dağa düşer kül eyler
Gönüllere yol eyler
Sultanları kul eyler
Hikmetli nesnedir aşk
Kime kim vurdu ok
Gussa ile kaygu yok
Feryad ile âhı çok
Firkatli nesnedir aşk
Denizleri kaynatır
Mevce gelir oynatır
Kayaları söyletir
Kuvvetli nesnedir aşk
Miskin Yunus neylesin
Derdin kime söylesin
Varsın dostu toylasın
Lezzetli nesnedir aşk
Yunus Emre
16.Girdim Aşkın denizine bahrılayın yüzer oldum
Geştediben denizler Hızır'layın gezer oldum
Cemalini gördüm düşte çok aradım yazda kışta
Bulamadım dağda taşta denizleri süzer oldum
Sordum deniz malikine ırak değil salığına
Girdim gönül sınığına gönülleri düzer oldum
Viran gönlüm eyledim şar bunculayın şar nerde var
Haznesinden aldım gevher dükkan yüzün bozar oldum
Ben ol dükkan-dar kuluyum gevherler ile doluyum
Dost bağının bülbülüyüm budaktab-n gül üzer oldum
Ol budakta biter iman iman bitse gider güman
Dün gün isim budur heman nefsime bir tatar oldum
Canım bu tene gireli nazarım yoktur altına
Düştüm ayaklar altına topraklayın tozar oldum
Tenim toprak tozar yolca nefsim iltir beni önce
Gördüm nefsin burcu yüce kazma aldım kazar oldum
Kaza kaza indim yere gördüm nefsin yüzü kara
Hümeti yok resul'lere bentlerini bozar oldum
Bu nefs ile dünya fani bu dünyaya gelen hanı
Aldattın ey dünya beni işlerinden bezer oldum
Yunus sordu girdi yola kamu gurbetleri bile
Kendi ciğerim kanıyla vasf-ı halim yazar oldum
Yunus Emre
Konular:
Sözleri
