Übey b. Ka‘b’ın naklettiğine göre müşrikler Hz. Peygambere “Ya Muhammed! Bize tanıt.” dediler. Bunun üzerine Allah Teala İhlâs sûresini indirdi: “De ki: O Allah tektir, Allah Samed’dir. O doğurmamış ve doğmamıştır. Hiçbir şey O’na denk değildir.” (İbn Hanbel, V, 133). Tevhid inancının özünü barındıran bu sûrenin ikinci ayetinde Allah’ın hiçbir şeye muhtaç olmadığı bildirilmiştir. Âlemlerin Rabbi’nin hiçbir şeye muhtaç olmayıp bilakis her şeyin O’na muhtaç olduğunu anlatan ismi es-Samed’dir. O, âleme muhtaç değil, âlem O’na muhtaçtır. Her isteğimizi her dileğimizi O’ndan isteriz. Çünkü O, Ğaniyy olandır. Sûrenin üçüncü ayetinde O’nun doğurmaktan da doğmaktan da beri olduğu bildirilmektedir. Doğmuş olmak da doğurma özelliğine sahip olmak da başka varlıklara ihtiyacı gerekli kılar ve yaratılmışlara ait özelliklerdir. Oysa her türlü isteğin kendinden isteneceği, her türlü sıkıntıda kendisine müracaat edilecek olan Allah Teala, yaratılmışlara mahsus olan ve başkalarına ihtiyaç duymayı gerektiren tüm bu özelliklerden uzaktır, es-Samed’dir O.
